Bir Bayram Hikayesi |
Bölüm Kurallarý
Küçükken büyüklerinizden dinlediðiniz fýkra,masal ve hikayeleri bu bölümde paylaþabilirsiniz
Güzel Paylaþýmlar
![]() ![]() |
Bir Bayram Hikayesi |
![]()
Ýleti
#1
|
|
Grup: Forum Demirbaþý
Ýleti: 6,131
Thanks: 28759 *
Katýlým: 30.05.2007
Nereden: Zeytinburnu / Vargeller
Üye No: 68
Ruh Halim:
![]() ![]() |
Ne zaman “bayram” dense
Gizli bir körük yelpazelenir yaram üstünde Tozu gözümü yakar, közü yüreðimi Bir yerde sevgiler aðlar benimle Küçücük bir çocuktum o zamanlar. Yedi veya sekiz yaþlarýnda. Kokusuna doyamadýðým, sýcaklýðýný doyasýya içime sindiremediðim annemi kaybetmiþtim. Saçýmý okþayacak bir anam yoktu artýk. Ne de sýrtýmý örtecek þefkatli bir el. Amansýz bir hastalýk dediler adýna, çocuk aklým ermedi. Çocuk aklým ermedi anayý yavrusundan ayýran, eti týrnaðýndan söken, sevgileri linç eden, adýna “ölüm” denen bu “göç” ü. Geceler benimle aðladý sessiz sessiz... Günler benimle... Sabahlar benimle... Bulutlarda yüzü þekilleniyordu sanki anamýn gökyüzünde, her özlediðimde baktýðým. Yaðmur yaðmur iniyordu elleri yüzümü okþarcasýna. Yaðmurun elleri anam kadar sýcaktý... Bir okadar soðuktum ben, bir okadar ürkek, bir okadar masum ve korunmaya muhtaç. Hani yapraðý titrer ya bir çiçeðin; Bilmez niye... Titrer ya içi bir çocuðun, hüzün iner gözlerine ... Üzülür, üþür ve koynuna sokar ellerini ýsýnmak için. Bir avuç bulamadýðýndan kendine... Bulutlar ve ben hep ayný yerdeyiz hala. Özlemlerin vuslatýnda. Kimsesizliðin ayazýnda... Bulutlarda bir resim. Elimden tutuþunu hatýrlýyorum bir gün babamýn,”Hadi gel” deyiþini.”Köye gidiyoruz, ninenler bizi bekliyor, seni oraya býrakacaðým” Küçücük yüreðimden taþan acýlarýmla son bir kez daha bakýp odama selamlýyorum bulutlarý. Yeþilin her tonu, göz alabildiðince, sözleþmiþçesine, burada toplanmýþtý sanki. Adýný bilmediðim dünya kadar böcek ve kuþ. Gökkuþaði bir halý gibi serilmiþti çiçek çiçek... Topraðýn sesi yükseliyordu çýplak ayaklarýmýn altýnda. Mutluydum... Bulutlar ve ben hep ayný yerdeyiz hala... Yaþamýmý renklendiren analý kuzuyu orda tanýdým iþte, adýný Berfin koyduðum. Küçücüktü. Simsiyah gözleri, aðzý ve kulaklarýyla bir sevgi yumaðýydý sanki. Ýçimdeki boþluðu dolduruvermiþti bir anda. Hissetmiþ miydi ne öksüzlüðümü? Ne zaman dalýp gitsem dünlere, bitiveriyordu yaný baþýmda türlü türlü oyunlarla. “Al bu kuzu senin olsun, istediðin gibi bak ona” dediler. Dünyalar benim olmuþtu sanki. Bir kuzum vardý artýk. Yalnýz deðildim. Ben, kuzum ve de anasý... Sonradan Serfin’ de katýldý aramýza. Serfin: evimizin haþarý bir o kadar da sevimli köpeði. Artýk, Serfin ve Berfin’in bakýmlarý bana aitti. Bu sorumluluk altýnda her sabah erkenden kalkýyor ellerimle onlarý doyuruyordum. Ne güzeldi Berfin’in annesinin peþinden koþmasý! Annesiyle oyunlar oynamasý ne güzeldi! Ama, ne yazýk ki uzun sürmedi bu “analý kuzu” mutluluðu. Bir eve bir öksüz yetmezmiþ gibi acý bir haber daðlayýverdi yeni baþtan çocuk yüreðimi. Kuzucuðumun anasý yediði bir ottan zehirlenerek ölmüþtü. Ölüm bir kez daha çöreklenmiþti kapýmýza. Kuzucuðum öksüz kalmýþtý. Daha bir sýký sarýldým sanki bu olaydan sonra Berfin’e. Ona yalnýzlýðýný unutturmam lazýmdý. Öksüzlüðünü... Serfin olaylarýn farkýnda gibiydi. Ya da bana öyle geliyordu. Ne zaman melemeye baþlasa Berfin, hemen onun yanýbaþýnda bitiverip, bir þeyler yaparak onu neþelendiriyordu. Aradan ne kadar zaman geçti bilmiyorum. Biz üçümüz üç dost, üç kardeþ, üç sýrdaþ gibiydik. Biraz geç uyansam ikisi birden kapýmda bitiveriyordu. Yemyeþil kýrlar bizimdi uçsuz bucaksýz. Bir de bulutlar vardý Mavi bulutlar Beyaz bulutlar Bulutlarda þekiller vardý Bulutlarda iki resim Yaðmur daha çok yaðýyordu sanki Bulutlar ve ben ayný yerdeyiz hala Bulutlar kuzum köpeðim ve ben Bir tatlý koþuþturmaca baþladý günlerden bir gün evin içinde. Bir telaþ. Çarþý pazar alýþveriþleri. “Hadi sana bayramlýk alalým” dedi ninem. Hep beraber þehire gidip bir þeyler aldýk. Çizgili beyaz gömleðim, mavi pantolonum ve yeni Trabzon derbey lastiklerim çok güzeldi. Gül rengi kýrmýzý kravat ve kurdele de isterim diye tutturdum. Berfin’e, Serfin’e ve bana. Kýrmadýlar. Aldýlar. “Birazda kýna alalým” dedi ninem. “Ellerimize yakarýz. Berfin’i de kýnalarýz” Sevindim. hayvan pazarý dedikleri yer çok kalabalýktý. Hiç bu kadar insaný bir arada görmemiþtim. Meydanlar koyun, kuzu ve danalarla doluydu. Kýnalanmýþtý kimisi, kimisi renk renk boyanmýþtý. Bir anlam veremedim. Çocuk yüreðimin coþkusuyla yarýnýn heyecaný sarývermiþti içimi. Yarýn bayramdý... Kurban bayramý... Ne zaman “bayram” dense Gizli bir körük yelpazelenir yaram üstünde Tozu gözümü yakar, közü yüreðimi. Bir yumruk týkanýr genzime, kelimeler titrer Titrer yüreðim Bir yerde sevgiler aðlar benimle. Bulutlar aðlar Kýnalar yakýldý ellerime. Berfin’in baþýna kýnalar yakýldý o gece. Anlayamadýðým bir fýsýltý vardý evin içinde. Sanki duymamý istemiyorlarmýþ gibi gizli gizli konuþmalar. Berfin ve Serfin çoktan uyumuþtu. Ben de uyumalýyým. Yarýnýn heyecaný daha þimdiden sarmýþtý içimi. Ayakkabýlarýmý sildim, ninemin kýnalý ellerimi baðladýðý bezlerle, parlattým. Bir daha sildim. Þimdi daha parlak olmuþtu. Elbisemi kapýnýn arkasýna astým. Gözümün önünde dursun diye. Uyandýkça bakarým. Kýrmýzý kravatým, iki tane de kýrmýzý kurdele duruyordu baþucumda. Biri benim için, biri kuzucuðum, diðerini de köpeðimin boynuna baðlayacaðým. Kýnalý ellerimin kokusu karýþtý bahar kokulu odama. Gece bir baþka güzeldi sanki. Perdemi araladým, bulutlar yýldýzlara býrakmýþtý gökyüzünü. Göz kýrptý biri, diðeri yer deðiþtirdi... Kaydý gitti... Tutamadým.. Boðuk bir ulumayla uyandým. Köpeðim, kapýmýn önünde havlýyordu. Önce ellerimin baðýný çözdüm kurumuþ kýnalarý topladým. Kapýyý açar açmaz yataðýma atladý Serfin. Paçamý tutup bir yerlere götürmek istercesine gözlerimin içine baktý. Acý çektiði her halinden belliydi. Daha yataktan kalkmamýþtým ki kuzucuðumun acý meleyiþini duydum. Birden bahçeye attým kendimi. Kýnalý kuzumun gözleri baðlýydý ve sürüklenircesine bir aðacýn altýna yatýrýlýyordu. Kocaman bir çukur açýlmýþtý yaný baþýnda. Hani titrer içi bir çocuðun, korkar, üþür, üzülür, aðlar ve koynuna sokar ya ellerini, tutacak el, sýðýnacak kucak bulamadýðýndan kendine... Oradayým iþte! Ninemin sesi duyuldu. “Berfin’i kurban ediyoruz. Sana baþka bir kuzu daha alýrýz sonra. Bugün kurban bayramý” Toprak kaydý ayaklarýmýn altýndan Bulutlar kaydý ayaklarýmýn altýna Sesler çýðlýklara karýþtý Kýzýla döndü yeþil Ellerimdeki kýna sýzladý Kapýnýn arkasýndaki gül rengi kravatým Çaresizliðim büyüdü kocaman çocuk gözlerimde Hiç bir þey yapamamanýn acizliðiyle yandým Gök yere indi gürültüsüyle Þimþek þimþek Yanaðýmdaki damla utandý ýþýldadý ýslak gözlerim, ve... Baþýmý sokup yorganýn altýna Yitip giden sevgilere aðladým... Ne zaman “bayram” dense Gizli bir körük yelpazelenir yaram üstünde Tozu gözümü yakar, közü yüreðimi. Bir yerde sevgiler aðlar benimle. Bulutlar aðlar Bulutlar ve ben hep ayni yerdeyiz hala Bulutlarda üç resim Haykýrabilseydim nefreti Haykýrabilseydim sevgiyi Anlatabilseydim dostluðu Yapamadým. Kara bir bulut gibi çöreklendi o bayram sabahý küçücük yüreðime. Kimse anlamadý. Kimseye anlatamadým . Bayramlarý neden sevmediðimi... -------------------- Titresin bir mum alevinde o eski günler, bir gümüþ çerçeveden seyret yine maziyi, bir nezaketli ince söz duyar da belki, o sararmýþ resmin hayat bulur yeniden.
|
| |
Bu iletiye te?ekk?r edenler: | |
![]()
Ýleti
#2
|
|
Grup: Forum Demirbaþý
Ýleti: 3,591
Thanks: 16011 *
Katýlým: 14.12.2007
Nereden: Ankara
Üye No: 1,499
Ruh Halim:
![]() ![]() |
Seneler seneler evvel bayramýn benim için bir kalp çýrpýntýsý olduðu zamanlar babam önceki yýllara nispeten daha küçük ve çok sevimli bir kuzuyla geldi evin bahçesine.Gözleri sürmeli ve çok güzeldi,týpký bu hikayedeki Berfin gibi..
O sene geç kaldýklarýndan daha büyüðünü bulamamýþ babam.Anneme böyle açýklamýþtý gözlerinde tuhaf bir bulut. Bense olan bitenden habersiz baþka türlü bir sevinç içindeydim.Sanki bana bir arkadaþ gelmiþti.Üstelik aðzý var dili yok,sürekli gülümseyen bir arkadaþ. Bizimkiler beni bir þekilde kuzudan uzak tutmaya çalýþýyorlardý,buna bir anlam veremiyordum. Bir ara annemin babama "Nasýl yapacaksýn,bu çok sevimli" dediðini duymuþ ýsrarla sormama raðmen ne yapýlacaðýný anlamamýþtým. Ta ki ertesi sabah babamý elinde bir býçakla kuzumun baþýnda görene kadar.. O yaþadýðým duygunun tarifini þu an bile yapamam.Ancak bende üstünden bunca yýl geçmesine karþýn kapanmayan bir yara açtýðýný söyleyebilirim. Bu dini vecibemizin özellikle çocuklarýn gözü önünde gerçekleþtirilmesi kimbilir daha kaç çocukta böyle bir travma yaratacak ve daha kaç çocuðun kafasýna kazýnmýþ böyle bir kuzusu olacak.. -------------------- Uzun yürümelerden Sonra bitkin düþerek Bu bir çocuk oyunu: Ben seni çektim çekerek Þimdi hangi kitaplardan Öðreneceksiniz onu, Gelmiyorsa bazý þeyler Çocukluktan geçerek.. |
| |
Bu iletiye te?ekk?r edenler: | |
![]()
Ýleti
#3
|
|
![]() Grup: Pre Elit Yazar
Ýleti: 381
Thanks: 2197 *
Katýlým: 14.11.2009
Nereden: Batum, Gurcistan
Üye No: 6,070
Ruh Halim:
![]() ![]() |
Aynen dostlar... Maalesef benim de cocuklugumda benzer seyler basima geldi. Hic kimse alinmasin o gun bugundur bu ilkel ritueli hic bir zaman kutlamadim. Benim icin bayram kansiz ve kurbansiz gecer.
|
| |
Bu iletiye te?ekk?r edenler: | |
![]()
Ýleti
#4
|
|
![]() Grup: Mazi Hocasý
Ýleti: 2,669
Thanks: 15098 *
Katýlým: 17.09.2007
Nereden: izmir
Üye No: 532
Ruh Halim:
![]() ![]() |
Benim kuzumun adý "Gede" idi. Benim gibi küçük ve de zayýftý. Evimizin küçük kuzusuydu. Oynadýðýmýz yeþilliðe onu da götürürdük otlatmaya.. Bizimle beraber ip atlardý, kovalamaca oynardý. Nereye gitsek peþimizden gelirdi. Zamanla büyüdü gedelikten çýktý..
Bir bayram sabahý kasap çýktý geldi elinde kocaman býçaðý ile. Aðlamaya baþladým. Yýktým ortalýðý "Kesmesinler!" diye. Ben çaresizce aðlýyorum, ablam aðlýyor, annem aðlýyor.. Kasap elinde býçak bekliyor.. Bizi bahçeden eve götürdüler. Gede'yi kestiler. "Yemeyeceðim etinden" dedim. Annem kandýrdý beni. "Yemezsen Gede üzülür" dedi. Yedim.. Sonra kestik yine koyun. Ama hiç yaklaþmadým koyuna.. beslemedim.. yanýna gitmedim.. Aileden ayrý eve çýkýnca hiç kesmedik. Kestirmedik.. Babam hala "Kan akýtmadýðýmýz" için kýzar bize.. -------------------- Geçip giden zamanlarý bir yerlerde bulsam.. Sonra üzülsem.. Üzüldüðüme üzülsem..
|
| |
Bu iletiye te?ekk?r edenler: | |
![]()
Ýleti
#5
|
|
Grup: Forum Demirbaþý
Ýleti: 4,581
Thanks: 18584 *
Katýlým: 02.06.2011
Üye No: 54,831
Ruh Halim:
![]() ![]() |
Dini açýdan üzerimize farz olmayan "kurban kesme" günümüzde katliama dönüþmüþ durumda..
Kelimenin tam anlamýyla bir vahþet yaþanýyor.. Bizim çocukluðumuzda da kurban kesme vardý.. Böyle deðildi.. Sokakta bir veya iki aile kurban keserdi.. Önce çukur kazýlýr, koçun gözleri baðlanýrdý.. Duasýyla kesilen kurbanýn kaný ve yenilmeyecek bölümleri çukura gömülürdü. Her haneye bir yemeklik et ya düþerdi ya düþmezdi. Et kalmamýþsa, koçun postu verilirdi. Ýnsanoðlu yaratýlan canlýlarýn en üstünü ama.. Bu bize, hayvanlarýn haklarýný ayaklar altýna almamýzý gerektirmiyor. Az sonra kesilecek bir hayvanýn sopalarla dövülmesi, eziyet edilmesi iþkence deðil ise nedir? Zamanýnda biz de kesilecek kurbanýn baðýþlanmasý için çok aðladýk.. O hayvanlara eziyet etmeyi aklýmýzýn köþesinden bile geçirmedik. Kurban edilenin aslýnda insanlýk olduðunu acaba ne zaman anlayacaðýz? -------------------- Doðduðum gün yüzüme bakýp gülümseyen melek, seni hiç unutmadým
|
| |
Bu iletiye te?ekk?r edenler: | |
![]() ![]() |
Benzer Ba?l?klar
Baþlýk | Yan?tlar | Konuyu Ba?latan | Okunma | Son Faaliyet | |
---|---|---|---|---|---|
![]() |
Bayram Gazetesi | 17 | sahaf | 6,126 | 28.06.2013 - 17:08:34 G?n: F |
![]() |
Bayram Dilekleri... | 13 | raymond | 5,275 | 23.09.2009 - 00:05:39 G?n: november76 |
![]() |
Basit Görünüm | Tarih : 13.12.2019 - 05:21:16 |